Voor Vrij Nederland schreef ik een stuk over journalistiek in Oekraine. Je kunt wel zeggen dat onafhankelijke media in dit land nog in de kinderschoenen staan. Tijdens de Sovjet-Unie kon je alleen (positief) berichten over de Communistische Partij en haar leiders; zaken als een onafhankelijke opinie of een objectief feitenrelaas bestonden niet. De laatste twintig jaar is er weinig ten goede veranderd; in naam zijn media vrij, maar nog steeds zijn journalisten nauwelijks in staat om te doen wat ze willen en moeten doen. Mediabedrijven zijn meestal in handen van een oligarch, die wil dat journalisten positief schrijven over hun business en hun bevriende politici.
De Euromaidan revolutie van afgelopen winter bracht enige verandering; plotseling was daar een zender die via internet uitzond wat de staatsmedia weigerden te doen; live-streams van de protesten en debatten over de toekomst van Oekraine. Een van de journalisten van deze zender, Hromadske TV, is Nastia Stanko. Na de revolutie bleef zij haar werk doen, maar het werk van haar en haar collega's wordt steeds gevaarlijker. Nastia werd onlangs zelfs opgepakt door separatisten, en opgesloten in een kelder.
Journalisten in Oekraine zijn vrijer dan ooit tevoren, maar door de oorlog worden zij tot het uiterste getest. Wat is onafhankelijke journalistiek waard in tijden van oorlog?
Lees mijn stuk in Vrij Nederland.