'Geen enkel groot volk ter wereld heeft zo onder het tsarendom en later de Sovjets geleden als de Polen.
Vanaf halverwege de achttiende eeuw, gedurende de gehele negentiende eeuw en daarna nog de twintigste, werden honderdduizenden, bij elkaar miljoenen Polen naar Siberië verdreven, naar de kampen, gedeporteerd, geknecht, gevangengezet, vaak doodgemarteld, doodgeschoten. Zo'n langdurige en stelselmatige exterminatie heeft niemand anders moeten ondergaan.
Vandaar de begrijpelijke Poolse wrok en vrees.
Maar in deze treurige uitzonderlijkheid van het lot schuilt ook een gevaar: als we onze martyrologie eindeloos blijven oprakelen kunnen we in onze houding tegenover Rusland geïsoleerd raken. We zullen geen begrip vinden, men zal ons beschouwen als een hindernis bij de door het Westen vurig verlangde (omdat het wel zo comfortabel is en economisch voordelig) normalisering van de betrekkingen met Moskou.'

Uit: Ryszard Kapuscinski - 'Lapidarium, observaties van een wereldreiziger'

Afbeelding: © Fakt