Taras was de beste vriend van Volodymyr Parasyuk, de Maidandemonstrant die in februari met een verbeten speech op het podium het akkoord tussen de oppositie en president Janoekovitsj opblies, waarna de laatste het land ontvluchtte.

Volodymyr - inmiddels parlementslid - was er nu ook, om te vertellen over zijn vriend Taras, die eind augustus omkwam bij het bloedbad van Ilovaisk. In de hitte van de strijd probeerde hij een gewonde kameraad te redden; pas weken later kon zijn verminkte lichaam van het slagveld worden gevist.

Vandaag werd Taras begraven in zijn geboortedorp, Banya-Lysovyts'ka, op twaalfhonderd kilometer van het front.

Taras’ verhaal is een Oekraïens oorlogsrefrein: eerst verbleef hij maandenlang op Maidan, fanatiek demonstrerend voor verandering. Toen de oorlog uitbrak, verkocht hij zijn goedlopende restaurant en meldde zich aan bij het Dnipro 2 vrijwilligersbataljon. Was het fatalisme of heldenmoed?

De toespraak van Voldodymyr was nu eerder gelaten dan verbeten, en eindigde in de oproep om een standbeeld te plaatsen in het dorp - ter nagedachtenis aan de held Taras, wiens leven slechts 27 winters telde.