Vergeet het kanonnengebulder rond het vliegveld van Donetsk, vergeet de verkoolde lichamen langs de weg naar Slavjansk - de werkelijke oorlog in Oekraïne zit in het hoofd en in het hart.
Het is de worsteling om radicaal te breken met het verleden, maar tegelijkertijd aan de toekomst te denken.
Om een oorlog te strijden moet je radicaal zijn, je leven durven verliezen, God aan je zijde weten, je meedogenloos toewijden aan het doel; anders red je het niet. Je  moet afrekenen met de verraders, de bedriegers en de kolonisten, maar tegelijkertijd opnieuw proberen samen te leven, beschaafd te blijven - mens te blijven.
De verkiezingscampagne in Oekraïne is een broedertwist tussen recht en rede; beiden lijken het gelijk aan hun kant te hebben, en de tegenstander weet dat als geen ander.